Nakon što je izazvala haos pesmom “Gnezdo orlovo”, kojom se takmičila na “Pesmi sa Evroviziju 2024”, i nakon što uprkos brojnim očekivanjima da će pobediti – to se nije dogodilo, Anđela Ignjatović Breskvica nastavila je dalje, sa realizacijom svega što je imala u planu, ali i novih poslovnih poduhvata i projekata.
Ono što se širi društvenim mrežama jeste najava njenog narednog poteza, a radi se o besplatnom nastupu na dobrotvornoj večeri u Beogradu i to za 4 dana, 12. marta.
Povod je sjajan – ona će u MTS Dvorani zapevati kako bi se skupio novac za pravoslavnu svetinju. Radi se o manastiru Svetog Apostola Luke u Župi Nikšićkoj, a svaki prikupljeni dinar otići će za potrebe oslikavanja ove crkve.
Osim Breskvice te noći će za dobrotvorne potrebe nastupiti i autori pesme “Gnezdo orlovo”, popularni izvođači Heni i Relja Torino, ali i Limeni.
Manastir Svetog Apostola Luke u Župi Nikšićkoj je, po narodnom predanju, podigla ćerka Stefana Nemanjića, a unuka Vukana, daleke 1253. godine. Od toga doba pa do danas on je duhovni centar naroda ovog kraja. Prvobitno je bio na desnoj obali reke Gračanice, plodnijoj i sunčanijoj, ispod brda Gradine, a iznad današnjeg groblja. Njegovo rušenje uoči Kosovskog boja nagovestilo je buduću katastrofu srpskog roda. Velika stena, koja je visila iznad manastira, zemljotresom pokrenuta odvaljena je i pala sasvim razorivši manastir. U toj sudbi manastira, narod je predviđao i svoju nesreću koja je i nastupila propašću srpskog carstva na Kosovu.
Kako je za vreme despota Stefana Visokog nastao mir u zemlji, i pleme župsko se reši da obnovi manastir. I ta njegova obnova na drugoj strani reke 1492. godine objavila je budući vaskrs narodne duše. Po pričanju ljudi ovog kraja, ali i na kamenoj ploči nadgrobnog spomenika Rada Neimara, vidi se da je on podigao manastir uz pomoć naroda, koji je kamen po kamen, ruka ruci, prebacio crkvu na drugu stranu reke.
Prilikom zidanja nove crkve, sa krova je pao njegov graditelj Rade i tako postradao. On je zakleo Župljane da mu raku gde počiva ne prekopavaju, već da na njegovom grobu odmaraju svoje mrtve i čine im pomen. Ta se zakletva do skoro ispunjavala, Župljani su sve pokojnike nosili na grob neimara, a onda sahranjivali.
Izvor: telegraf.rs
