Žene udajom uzimaju slavu svog muža, a prema proglasu Svetog arhijerejskog sabora, i sin kada se oženi i odvoji u posebno domaćinstvo dužan je da proslavlja krsno ime, bez obzira na to što ga otac još uvek slavi u starom domu. Otac može jedne godine da ode na slavu kod sina, a druge godine sin kod oca, da zajedno proslave svoje krsno ime.
U slučaju da otac premine, majka najčešće odlazi na slavu kod sina, ali i ona može u svojoj kući slaviti porodičnu slavu ukoliko nema potomstvo. U svakom slučaju, roditelji ne prestaju da slave svog sveca, dok su u snazi i mogućnosti, iako su je predali jednom ili više sinova.
Slava se predavanjem ne iscrpljuje, jer, kako bi narod rekao, to nije komad nameštaja koji može da bude u samo jednoj kući, već porodična svetkovina, i dok god postoji porodica, pa i u najmanjem obliku, kao crkva u malom, treba da proslavlja svoju krsnu slavu.
Kada roditelji ostare i više ne budu u mogućnosti da pripremaju slavu i dočekuju goste, oni će svoju porodičnu slavu proslavljati sa svojom decom, kao i ostale velike hrišćanske praznike.
Izvor: kurir.rs
