Reč kojom se završava svaka molitva je “amin” i ona ima veoma jednostavno značenje.
“Amin” je reč koja potiče od hebrejske reči āmēn (אָמֵן). Ova reč jedna je od retkih koja je ostala gotovo nepromenjena od svog nastanka. Preživela je hiljade godina, a njen oblik je prilagođen na nekoliko različitih jezika, dok je značenje ostalo isto. Ova reč datira iz vremena prvih pisanih reči i pojavljuje se u najranijim jevrejskim spisima.
Njeno značenje vezuje se za odobravanje i označava nešto što će se tek dogoditi. Prevod reči “amin” je – “neka bude tako!”, “tako je!”. “Amin” se koristi i da se ukaže na to da se neko slaže sa nečim i u tom smislu znači “vaistinu, bez sumnje, nesporno”.
“Amin” u hrišćanstvu
Ovo je jedna od retkih hebrejskih reči koja je u liturgiju hrišćanske crkve ušla u neizmenjenom obliku zbog svoje vanredne svetosti: to ne treba da čudi, pošto se u jevanđeljima koristi čak 77 puta, i to se većinom stavlja u usta Spasitelja.
Poreklo reči “amin” iz judaizma
Etimološki, dolazi od hebrejskog glagola “aman”, što se prevodi kao “osnažiti”, “potvrditi”. Koren ove reči je opštesemitski i može se naći i u aramejskom jeziku kojim je govorio i na kojem je propovedao i sam Isus Hrist.
Reč “amin” je iz judaizma ušla u grčki jezik rane crkve, a iz grčkog u latinski, iz kojeg se zatim rasejala po zapadnoj Evropi. Ovde je bitno reći jednu važnu stvar: latinski je bio zvanični jezik Istočnorimskog carstva sve do 610. godine, ali tokom cele istorije ujedinjenog Rimskog carstva i kasnije, grčki je bio jezik kulture i filozofije, pa samim tim i religije.
Gramatičari smatraju da je suglasnički koren ove reči “amn” (jer “alef” ima funkciju suglasnika u morfologiji hebrejskog) i da taj koren znači “biti čvrst, potvrditi, pouzdano, verno, imati veru, verovati”.
“Amin” imaju i muslimani
Arapi imaju reč “amana” koja ima isto značenje i koja se pretvara u “amin” na isti način kao u hebrejskom. Muslimani reč “amin” koriste isto kao i Jevreji i hrišćani: kada završavaju molitvu.
“Amin” i Amon Ra (Egipat)
Pobornici teozofije, afrocentričnih istorijskih teorija i ezoteričnog hrišćanstva smatraju da je reč “amin” povezana sa egipatskim bogom Amonom koji se ponekad naziva Amen.
U jednom trenutku Amon se stopio sa bogom sunca Ra, pa je postao Amon Ra; bio je u toj formi kralj bogova i najvažnije egipatsko božanstvo, samostvoreno i van konkurencije, zaštitnik siromašnih i centralno biće lične pobožnosti.
Ima i onih koji smatraju da “amin” deli isti koren sa sanskritskom rečju “aum”, odnosno “om”, ali kao i slučaju hipoteza oko boga Amona, to nije naučno potkrepljeno.
Izvor: 24.sedam.rs
